Nadat hun werken als “gedegenereerd” werden beschouwd, werden talloze kunstenaars en auteurs in ballingschap gedreven of vrijwillig uit Hitlers machtssfeer verdreven. Haar werken waren ofwel gericht tegen het fascisme in zijn geheel, waren maatschappijkritisch of stelden een andere politieke manier van denken voor. Maar velen zijn ook gevlucht voor vervolging, of dat nu door het jodendom of door andere partijen is.
Weerstand literatuur
Erich Kästner, Bertold Brecht, Thomas en Heinrich Mann, Alfred Polgar en Sigmund Freud zijn slechts enkele voorbeelden. Erich Kästner was als waarnemer aanwezig bij het verbranden van een boek, terwijl andere schrijvers alleen maar van “de spontane brandwonden van Duitse ideeën” uit dagbladen leerden. De auteur Oskar Maria Graf eiste vervolgens het verbranden van zijn werken en was des te meer geschokt toen hij zijn geschriften op de lijst van aanbevolen boeken vond; hij schreef een oproep (“Verbrand me!”), en gedurende enkele maanden werden ook zijn boeken verboden. Een aantal van de verdrijvers verzetten zich tegen het buitenland, Alfred Polgar publiceerde de krant “Le libre Autrich” in ballingschap in Frankrijk en in zijn krant sprak hij zich in alle opzichten uit voor een vrij en onafhankelijk Oostenrijk.